حرف دارم ، حسابی! مدرسه طبیعت که عشقه!
پسرم تاج سرم عزیز دلم تی بلا میسر ناز بوخورم جیگر ،فدایی داری آرسامم! سال نود و شش برامون سال پر باری بود پر از تجربه پر از اتفاقات قشنگ و پر از غم و شادی اولای سال پسر عموی عزیزم کامران رو از دست دادیم و آخرین هفته ی سال دخت عموی مهربونم آفسانه ، هر دو مصیبت بسیار دردناک و کمر شکن بود و پر از تفکر برای همه . عموی عزیزم بعد داغ پسرش با فاصله ی کوتاهی مجبور شد با سرطان دست و پنجه نرم کنه و شکر حق الان خوب و سلامت کنار عزیزانش مخصوصا نوه ی یتیمش هست .کلا نود و شش سنگین بود سنگین تر از سال قبل و قبل تر ، چند ساله که مرگ و میر و مصیبت هاکه پیش میاد مردم منتظر سال بهترن اما انگار دیگه نمیشه که بشه! پسرم دعا میکنم همیشه دلت پاک و پر از آرا...
